Mzizima na
Watu Wake
Mzee
Mwinjuma Mwinyikambi
Na Alhaji
Abdallah Tambaza
Kushoto Mwinjuma Mwinyikambi, Makisi Mbwana Julius Nyerere na Mshume Kiyate Uchaguzi wa Rais 1962 |
KAMWE huwezi kuwa
umeikamilisha kuiandika vizuri historia ya nchi yetu kama utashindwa kuutambua mchango wa Mzee Mwinjuma Mwinyikambi,
alioutoa kabla na baada ya kupatikana kwa uhuru wa Tanganyika kutoka katika
madhila ya minyororo ya ukoloni.
Mzee
Mwinyikambi aliyeishi maeneo ya Kinondoni, jijini Dar es Salaam, alishirikiana
vyema na waasisi wengine wa taifa hili - wale wa mwanzoni kabisa - wakaanzisha
harakati za kumkomboa Mwafrika kutoka makuchani mwa watawala wa Kizungu
waliokuwa wametutupa sisi weusi nchini mwetu, kwenye daraja la mwisho katika
utoaji huduma kama vile makazi, elimu, afya na ajira.
Bahati mbaya
sana historia yetu bado haijaelezwa ipasavyo ili iweze kumfanya mwananchi wa leo apate hisia;
nini hasa kiliwasukuma wazee wetu huko nyuma hata wakaamua kupambana na Mzungu Mwingereza,
aliyekuwa na nyenzo na uwezo mkubwa sana duniani (majeshi ya kivita kwenye nchi
mbalimbali, na sauti kubwa kwenye Umoja wa Mataifa) mpaka akasalimu amri na
kutupatia nchi yetu.
Kutawaliwa
katika nchi hii, maana yake ilikuwa ni kwamba, wazawa au wazalendo
hatukuheshimika kabisa kama watu na hivyo kutakiwa kuishi chini ya Wazungu
(daraja la kwanza); Wahindi (daraja la pili); Waarabu (daraja la tatu); na
mwisho ni sisi tukawa tupo tupo tu huko mkiani.
Hapa kwetu
Dar, maeneo ya kuishi yalitengwa kwamba Wazungu wao wataishi Oysterbay (sasa
kunaitwa Masaki), nyumba zao zikiwa zenye kupendeza, mbele ni mandhari ya
Bahari ya Hindi na barabara zote zikiwa na lami. Huko, mtu mweusi hukutakiwa
kuonekana unatembea hivi hivi; ila uwe mtumishi (mpishi, dobi, au mtunza
bustani) wa ndani majumbani humo.
Wahindi, wao
waliletwa makhsusi kutoka kwao India kuja kuwasaidia Wazungu katika kutawala.
Kazi zote za ofisini zenye kuhitaji elimu zilifanywa na Wahindi - hali hiyo
iliwafanya wawe na kiburi na ubaguzi kama wakoloni wenyewe.
Wao walipewa
maeneo ya Upanga na Kisutu Uhindini kabla hujafika kule mjini maeneo ya Posta.
Nyumba zao
zilikuwa za gorofa tupu pale Upanga na Uhindini, hasa wakihofia usalama wao
kutoka watu weusi. Waafrika hawakuruhusiwa kuishi huko hata kama walikuwa na
uwezo wa kumudu gharama zake.
Kisheria
tulitakiwa kuonekana maeneo ya Wahindi kwa sababu maalumu kama vile kupeleka
huduma za kibiashara au uwe mtumishi wa ndani; na inapotimu saa 12 jioni
isikukute kwa mfano uko maeneo ya Mtaa wa Jamhuri (Ring Street) au Libya unaelekea mbele - utakamatwa na
kuulizwa,’’We! Unakwenda wapi!’’
Hizo biashara
za mbogamboga na matunda utakazopeleka huruhusiwi kuzipeleka juu gorofani bali
zitavutwa na kamba kikapuni ziende juu na pesa kutiwa humo au udondoshewe chini
uondoke zako ‘mshenzi mmoja’ - wenyewe
wakitwita ‘golo’.
Sisi wenyeji tulitakiwa
tukae ‘ovyo ovyo tu’ maeneo ya Kisutu, Gerezani, Mission Quarters, Kariakoo,
Ilala, Buguruni na Magomeni kwenye nyumba ambazo zilikuwa duni kwelikweli.
Kwa mfano,
pamoja na umaarufu wake, eneo lote la Kariakoo halikuwa na nyumba hata moja ya
matofali. Nyumba zilijengwa kwa miti na udongo, na kuezekwa makuti na madebe kwa
wenye uwezo kidogo. Hakukuwa na nyumba hata moja yenye mabati (hata ya geji ya
chini) na matofali kama ambavyo tunaishi sasa.
Umeme
hatukuwa nao; ni vibatari na taa za chemli kwa wenye uwezo kidogo. Vyoo vyetu
ni vya shimo na juu viwazi; mlangoni ni gunia au kimkeka kibovu - mji mzima.
Nyumba hizo
zilikuwa na vidirisha vidogo kama matundu ya ndege hivi. Upepo haupiti kwa
nafasi na mbu ni halali yako. Msomaji, hii sio natia chumvi bali hali Kariakoo
ilikuwa hivyo.
Nyumba za
kwanza za gorofa kujengwa Kariakoo kabla uhuru ni ile iliyo mkabala na Msimbazi Polisi iliyojengwa na Hakimu maarufu wakati huo Mzee Said Chaurembo, na
nyengine iko pale mtaa wa Nyamwezi kona na Mtaa wa Faru, iliyojengwa na Hakimu
mwengine Nassor Kiruka (sasa inamilikiwa na familia ya Marehemu Mzee Yussuf
Masha). Nyuma hii ilikuja ikawa ofisi ya African National Congress chama cha
Zuberi Mtemvu.
Kwenye Elimu
na Afya; huko ndio usiseme kabisa. Ulikuwa ni ubaguzi mtupu. Amini usiamini
msomaji, lakini Dar es Salaam nzima kulikuwa na shule moja tu ya msingi iliyopo
pale Mchikichini mpaka leo. Masomo hapo mwisho ni darasa la nne ili wapatikane
watu wachache waweze kusaidia katika kuhesabu magunia na mizigo bandarini na
kwenye magodauni kule Pugu Road na
Chang’ombe. Basi kama nafasi zimejaa itakubidi usubiri mwakani tena.
Mtoto akifaulu
pale Mchikichini, huhamia shule ya kati Kitchwele (sasa Uhuru Mchanganyiko) na
kusoma mpaka darasa la nane.
Haikujengwa
shule nyingine tena kwa ajili ya mtu mweusi mpaka pale mwaka 1957
ilipofunguliwa Mnazi Mmoja Primary School kwa heshima ya Binti Mfalme Princess
Margareth, alipotembelea nchini.
Hakukuwa na
sekondari hata moja jijini hapa kwa ajili ya Waafrika. Waafrika wachache sana
waliotakiwa, walipelekwa Mzumbe na Tabora kwenda kusoma mpaka darasa la 10 tu. Hakukuwa
na chuo kikuu wala chuo cha namna hiyo - labda unesi na ualimu.
Wakati hali
ikiwa hivyo kwetu, Wahindi kila kabila, walitengewa shule zao. Pale yalipo
Makuu ya Jeshi Upanga ile ilikuwa Shule ya Msingi Upanga (kwa Wahindi tu);
ilikuwapo ya Ismailia H.H. The Aga Khan; Mtendeni, Kisarawe, Anjuman na Sikh
kwa ajili ya Masingasinga pale Mnazi Mmoja mkabala na Uwanja wa michezo wa
Jakaya Kikwete.
Msomaji Dar
es Salaam yote haikuwa na shule ya sekondari hata moja kwa Waafrika. Wahindi,
pamoja na walizojenga wenyewe, lakini serikali pia iliwajengea za ziada kwa
gharama za nchi. Mfano Shule ya Jangwani Girls, ilikuwa ya serikali ikijulikana
kama Government Asian Girls Secondary School; na Azania ilikuwa ya serikali
wakisoma watoto wa Kihindi wanaume (Government Asian Boys Secondary School). St. Xavir’s Secondary, ni ile Kibasila ya sasa.
Hii ilijengwa na Kanisa Katoliki kwa ajili ya watoto wa Kigoa ambao ni Wakatoliki
na Wazungu wakawa wanasoma pale Saint Joseph’s Convent, Forodhani
wakichanganyika na Magoa pia.
Katika Afya hali ndio usiseme. Hakukuwa na
hospitali ya kulaza kama vile Muhimbili ya sasa. Kilikuwapo kijihospitali
kidogo kilichojengwa na mkazi wa Bagamoyo, Sewa Haji aliyejitolea kusaidia masikini
watu pale karibu na Kituo cha Polisi kati jijini. Sasa jiulize watu walikuwa
wakijifungulia wapi; ni nyumbani na ukizidiwa ni kufa tu mama na mtoto! Vifo
vilikuwa vingi sana na katika umri mdogo kabisa.
Nchi nzima
hakukuwa na mtu anaitwa Dk au professa wa uchumi, biashara, au wa tiba.
Tulikuwa na wadunga sindano tu ambao tukiwaita madaktari kwa ubwege wetu.
Hali kama
hiyo iliwasononesha sana wazee akina Mwinjuma Mwinyikambi wakajitolea mali zao
na kuhatarisha maisha yao mbele ya Mzungu ili waunde chama cha kuleta mageuzi
hapa. Mzee Mwinyikambi alimiliki majumba jijini na shamba lote lile kubwa
unaloliona kuanzia barabara ya Kawawa mpaka Kijitonyama hivi lilikuwa la kwake.
Alikuwamo
katika AA, TAA na baadaye TANU na wenziwe wakiwa kama vile chama ni mali yao na
Nyerere ni karani mfanyakazi tu.
Ndivyo
ilivyokuwa hivyo, kwa sababu katika kipindi hicho Nyerere alikuwa anaripoti na
kupokea maelekezo kutoka kwa kundi lile la wafadhili wa chama pale mwanzoni.
Hawa ndio waliokuwa wakitoa pesa zote za uendeshaji maana mwanzoni chama
hakikuwa na watu wengi hivyo. Wapo waliojitolea nyumba zao kuwa ofisi za chama;
wapo waliouza nyumba zao na kupeleka pesa kwenye ukombozi n.k.
Sasa msomaji
ngoja nikwambie Mzee Mwinyikambi alifanya nini kwa furaha yake pale uhuru
ulipopatikana:
“Shamba langu lote nalitoa kwa chama cha ‘tano’ (Tanu ilitamkwa Tano
wakati huo) kama zawadi ili zijengwe nyumba za kisasa wapate kujipongeza na
kuishi vizuri watu wetu,” alisema mzee Mwinjuma kwa furaha.’’
Kufanya kwake
hivyo kuliiondolea familia yake haki ya urithi mkubwa sana ambao leo pengine
wangekuwa matajiri wakubwa.
Sasa
tujiulize ni nani hasa katika sisi watu wa kileo tunaweza kujitolea kwa kiwango
hiki? Je, mzee huyu na wenziwe wengine hawastahili kuenziwa na kutajwa ndani ya
historia yetu?
Hebu
tuzinduke, tuache jeuri na wizi wa fadhila kwa kulazimisha historia kuanzia na
kumalizikia ujio wa hayati Mwalimu Julius Nyerere peke yake kwani katu kidole
kimoja hakivunji chawa!
Simu: 0715
808 864
atambaza@yahoo.com
No comments:
Post a Comment